شال قرمز

شال قرمز سر نکن من را هوایی تر نکنگاوها با رنگ قرمز زود وحشی میشوند

صومعه

بر صومعه افتاد ز چشم تو نگاهی

صد زاهد پیمانه شکن توبه شکن شد

قبله

هر طرف رو می کنم محرابی از ابروی توست

رو بگردانی نمازِ خلق باطل می شود

تا ابد

تا ابد کشته ی  چشمان تواَم، حرفی نیست

گرچه این هم شده دیگر سخنی تکراری

الاکلنگ

پایین نشسته ام که تو بالا نشین شوی

این ماجرا حکایت الاکلنگ بود

فراق

در فراق دوستان ، آخر ز ما چیزی نماندهر که رفت از هستی ما،  پاره‌ای با خویش برد

دریافت کد آمارگیر سایت

و خدا خواست که یعقوب نبیند یک عمر

شهــر بی یـار مـگــر ارزش دیـــدن دارد؟

لاف

پیش از این کاندر جهان باغ می و انگور بود

از شراب لایزالی جان ما مخمور بود

ما به بغداد جهان لاف اناالحق می زدیم

پیش از این کاین دار و گیر و نکته ی منصور بود

مرگ

لب نهادم به لب یار و سپردم جان را

تا به امروز بدین مرگ، نمرده ست کسی

دعوت

بازهم دعوت به طوفان کن مرا،اما بدان
من دلم دریاست،دریا را به دریا میبری
من شبیه ِ یوسفم،راه ِ سقوطم چاه نیست
چون بیاندازی مرا در چاه، بالا میبری

پیری

پیری آن نیست که بر سر بزند موی سپیدهر جوانی که به دل عشق ندارد پیر است

غرق

هیچ کس جای مرا دیگر نمی داند کجاستآنقدر در عشق او غرقم که پیدا نیستم

روز مرگ

روز مرگم، هر که شیون کند از دور و برم دور کنید

همه را مســــت و خراب از مــــی انــــگور کنیـــــد

مرد غـسـال مرا سیــــر شــــرابــــــش بدهید

مست مست از همه جا حـــال خرابش بدهید

بر مزارم مــگــذاریــد بـیـــاید واعــــــظ

پـیــر میخانه بخواند غــزلــی از حــــافـــظ

 
جای تلقــیـن به بالای سرم دف بـــزنیـــد

شاهدی رقص کند جمله شما کـــف بزنید

روز مرگــم وسط سینه من چـــاک زنیـد

اندرون دل مــن یک قـلمه تـاک زنـیـــــــد

روی قــبـــرم بنویـسیــد وفــــادار برفـــت

آن جگر سوخته ی خسته از این دار برفــــت

,

بغض

لحظــــه ی بغـــض نـشد حفـــظ کنم چشــمم رادر دلِ ابــــر نگــــهـــداری بــــــاران سخت اسـت

فریاد

یک بار نه صد بار نه هر بار نفهمید

انگار نه انگار..... نه..! انگار نفهمید

فــریـاد زدم  داد زدم  دوستتان دا...

یک عمر به در گفتم و دیوار نفهمید

کاج پیر

کاجِ پیرِ پوک وقتی بر زمین افتاد گفت:مرد وقتی باوقار است از درون جان می دهد