صید

یاد آن روز که از زلف گره وا می کرد

دو جهان بسته ی آن جعد چلیپا می کرد

غمزه و قهر و عتاب و گله و عشوه و ناز

بهر صید دلم اسباب مهیا می کرد

ماهی

دیگر چه فرقی می کند یک تنگ با دریا؟وقتی که یک ماهی دلش قلّاب می خواهد....

اختیار

در میان مرگ و هجرانم مخیر کرد عشق

جان به در بردم که مردن اختیار آمد مرا

سحر

سحری پیش تو شب کردم وافسوس کزان پس

روزها رفت که بی روی تو شب شد سحر من

عبادت

دوزخی تا نبود سوی عبادت نرویم

چه توان کرد که ما عاشق زوریم هنوز

درد عشق

اگر غفلت نهان در سنگ خارا میکند مارا

جوانمردست دردعشق، پیدا میکند مارا

وفا

گفتی چو جان دهی به عوض بوسه ای دهم

این خونبهاست، مزد وفا راچه میکنی؟

"ندیم مازندرانی"

صید

منم آن صید خزیده به شکاف سنگی

که نفس در نفسم با سگ صیاد هنوز

"شهریار"

مهر

مهر، روشن نکند خانه ی بی روزن را

دل بیدار، زچشم نگران باید جست

یار

طعنه ی خلق وجفای فلک و جور رقیب

همه هیچند، اگر یار موافق باشد

"شوریده شیرازی"

نفع

در طریق نفع خود کس نیست محتاج دلیل

بی عصا راه دهن معلوم باشد کور را

"بیدل"

تمنا

پرسی که تمنای تو از لعل لبم چیست

آن را که عیان است چه حاجت به بیان است

"زرگر اصفهانی"

شمع

داستان شب هجران تو گفتم با شمع آنقدر سوخت که از گفته پشیمانم کرد

گره

گره ی روسریت را کمی امشب شُل کن

به تمامِ شعرا ،نه، به من الهام بده

زندگی

آنکه گریان برسر خاک من آمد چون شمع

کاش در زندگی از خاک مرا بر میداشت

"صائب"

وسوسه

همواره با سراب مرا جذب کرده ایآری فقط به وسوسه هایت دلم خوش است

فتنه

ناز آفت و کرشمه بلا،عشوه دل فریب

یاران حذرکنید که توفان فتنه است

"عرفی شیرازی"

پشیمان

یک چند پشیمان شدم از رندی ومستی

عمریست پشیمان ز پشیمانی خویشم

الوداع

چشم اگر این است وابرو این و نازوعشوه این

الوداع ای صبر وتقوا! الوداع ای عقل ودین!

"کمال خجندی"

عمر

ماه من تعجیل اگر دارد به رفتن باک نیست
آری او عمر است و دارد عمر در رفتن شتاب

"شیخ آذری"