نعره

خواستم یک شعرِ دیگر وصف چشمانش کنم 

نعره از ابیات آمد، او نمیخواهد ؛ بفهم!

عقل

 من  و یار و دل دیوانه، بساطی داشتیم..


عقلِ بیکار بیامد ، همه را بر هم زد...!!

لغت نامه

تو خندیدی و بعد گفتی سلام

لغت نامه ی دهـخـــدا لال شد....

مهمان

تا درون آمد غمش ازسینه بیرون شد نفس

نازم این مهمان که بیرون کرد صاحب خانه را

شعر

هی شعر تر انگیزم شاید برسد دستش 

یادی کند و گوید دیوانه ی خوبی بود

دوبرابر

درد دیوانگی ما دو برابر شده است 

شاعری عاشق یک شاعر دیگر شده است 

غرق

گرچه استاد شنا هستند اما می شوند

اغلب مردان بندر غرق در رویای تو....

عید قربان

آمدی و هر خیال دیگری غیر از تو را

پیش پایت سر بریدم، عید قربانی مگر؟

بیماری

بس که دارم دوستت خود را به بیماری زدم

چون که از آداب زیبای عیادت ، بوسه است...

زلیخا

یک عمرزلیخا زخدا یوسف خواست 

من  تورا خواهم وعمری ندارم چه کنم؟

مخاطب

او به شوق دیگری تک بیت ها را می سرود

من در اندیشه که ایا من مخاطب بوده ام....

تمام شهر

باد ورق های شعرم را باخود برد

فردا تمام شهر عاشقت میشوند...

نقاشیِ

سبکِ نقاشیِ چشمانِ سیاهت سخت است

چند سالی ست دلِ فرشچیان می گیرد....

عشق

بی شک جهان را به عشق کسی آفریده اند

چون من که آفریده ام از عشق جهانی برای تو

یک نفر

یک نفر هست که گم کرده دلش را اینجا

به خودش پس بده بی زحمت اگر دست شماست

وصال

کاش ذکری یادمان می داد در بابِ وصال

در مفاتیح الجنانش؛ شیخ عباس قمی

تفاهم

ما به اندازه هم سهم ز دریا بردیم

هیچ کس مثل من و تو به تفاهم نرسید

سلیقه

ما بی سلیقه ایم، تو حاجات ما بخواه

ورنه گدا مطالبه ی آب و نان کند....

دل دیوانه

گفتم :"آه از دل دیوانه ی حافظ،بی تو"

زیر لب خنده زنان گفت که :"دیوانه ی کیست؟!"

شرک

شرکِ من محکم تر از سستیِ ایمانِ شماست

گر همین فردا شود محشر هراسان نیستم